ENG
ENG

Komentarz listopad 2011

Element graficzny

Komentarz Prezesa KRLW dr Tadeusza Jakubowskiego podsumowujący miniony miesiąc (zamieszczony w „Życiu Weterynaryjnym” listopad 2011)

STRUKTURA NADZORU WETERYNARYJNEGO W UNII EUROPEJSKIEJ

więcej – więcej – plik w formacie PDF

 


800×600 Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE

Od wielu lat prowadzona jest w naszym środowisku dyskusja o zasadach funkcjonowania nadzoru weterynaryjnego w zakresie szeroko pojmowanej ochrony zdrowia publicznego. Wykonywany on jest poprzez monitorowanie i zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz nadzór nad bezpieczeństwem zdrowotnym żywności. Zadania te realizowane są w krajach Wspólnoty Europejskej oraz w tzw. krajach trzecich spoza UE  w różnych strukturach krajowych. W najbliższych publikacjach będę starał się  przedstawić funkcjonowanie nadzorów weterynaryjnych w poszczególnych krajach Europy.    

NIEMCY

 

PUBLICZNA SŁUŻBA WETERYNARYJNA NA POZIOMIE FEDERALNYM

Organizacja i podział obowiązków publicznej służby weterynaryjnej na poziomie federalnym podporządkowane są strukturom federalnym Republiki Federalnej Niemiec.

 

STRUKTURA

MINISTERSTWO ŻYWNOŚCI, ROLNICTWA I OCHRONY KONSUMENTA

·               DYREKCJA GENERALNA (3): Bezpieczeństwo Żywności i Służba weterynaryjna

o      DYREKCJA (32): Zdrowie Zwierząt i Higiena Żywności

§  WYDZIAŁY:

ü   314: Ogólne zagadnienia związane z bezpieczeństwem żywności, zagadnienia prawne związane z działaniem Dyrekcji 31

ü   318: Żywienie zwierząt, pasze dla zwierząt

ü   321: Dobrostan zwierząt

ü   322: Hodowla zwierząt i postępowanie ze zwierzętami hodowlanymi

ü   324: Krajowe Centrum Zarządzania Kryzysem dla potrzeb Zwalczania Chorób Zwierząt, Chorób Zwierząt mających wpływ na handel

ü   326: Leki weterynaryjne, pozostałości w żywności pochodzenia zwierzęcego

ü   327: Zagadnienia prawne związanie z działaniem Dyrekcji 32

ü   328: Higiena żywności, handel żywnością pochodzenia zwierzęcego

ü   329: Higiena mięsa

 

o      DYREKCJA 31 “Bezpieczeństwo żywności” zajmuje się zagadnieniami związanymi z żywieniem zwierząt /  paszami dla zwierząt, monitorowaniem żywności i pasz, jak również zarządzaniem ryzykiem związanym z żywnością.

Dyrektor stojący na czele Dyrekcji 32 jest jednocześnie:

o   Delegatem do OIE

o   Głównym Lekarzem Weterynarii RFN

 

Federalne Ministerstwo Zdrowia i Ubezpieczeń Społecznych odpowiedzialne jest za szkolenia lekarzy weterynarii. Jest również odpowiedzialne za dopuszczanie do handlu leków weterynaryjnych.

 

WOJSKOWE SŁUŻBY WETERYNARYJNE

W zakresie działań Federalnych Sił Zbrojnych, wszelkimi sprawami weterynaryjnymi zajmuje  się Główny Lekarz Armii.

Na poziomie federalnym, wojskowa służba weterynaryjna podlega pod Ministerstwo Obrony.


ZARZĄDZANIE RYZYKIEM W PRZYPADKU CHORÓB ZWIERZĄT

Zadania podzielone są w następujący sposób:

1.      KRAJOWE CENTRUM ZARZĄDZANIA RYZYKIEM W PRZYPADKU CHORÓB ZWIERZĄT

Do jego zadań należy:

§  Monitorowanie i ocena sytuacji w kraju i za granicą

§  Zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób

§  Sprawy związane z notyfikacją chorób na terenie kraju i za granicą

§  Statystyki dotyczące rozwoju choroby i sytuacji w kraju

§  Sprawy związane z Federalnym Planem Zarządzania w Chorobach Zwierząt.

§  Organizowanie Paneli Eksperckich w sprawie Zapobiegania Chorobom Zwierząt

§  Zarządzanie Wojskowym Oddziałem Specjalnym ds. Kontroli Chorób Zwierząt

§  Zarządzanie Wojskowymi Oddziałami Specjalnymi ds. Zarządzania Ryzykiem na poziomie sekretariatu i na poziomie technicznym.

 

2.      WOJSKOWY ODDZIAŁ SPECJALNY DS. KONTROLI CHORÓB ZWIERZĄT, jako Grupa Wykonawcza reprezentująca Rząd Federalny

Do jego zadań należy:

§  Sporządzanie zaleceń odnośnie najgroźniejszych chorób zakaźnych zwierząt, szczególnie z uwzględnieniem spraw międzynarodowych i postępowania na granicach

§  Zbieranie i ocena danych epidemiologicznych

§  Przegląd standardów istniejących w poszczególnych Landach, w zakresie wdrażania elementów zwalczania chorób zwierząt i ich aktualizacja

§  Sporządzanie propozycji dla urzędów zaangażowanych w działania i jednostek operacyjnych odnośnie systemów szybkiej wymiany informacji, szczególnie pomiędzy Landami, jak również z Komisją, UE i krajami trzecimi.

§  Sporządzanie i aktualizowanie listy osób, które mogą zasilić grupy działające w poszczególnych Landach w chwili wybuchu epizoocji (stan kryzysowy).

§  Opracowywanie i aktualizacja „podręczników zaponiegania chorobom zwierząt”

§  Składanie propozycji odnośnie zdolności diagnostycznych

§  Zalecenia odnośnie mobilnych centrów zarządzania

§  Organizacja spotkań grup eksperckich w czasie kryzysu

 

Podobne działania mają miejsce również w przypadku kryzysów dotyczących Bezpieczeństwa Żywności. Przy czym biorą w nich udział specjalne jednostki Ministerstwa, a nie wojsko.

PUBLICZNA SŁUŻBA WETERYNARYJNA NA POZIOMIE LANDÓW

Na poziomie Landów, administracja weterynaryjna składa się z:

1.      Ministra / Senatora, odpowiedzialnego za służbę weterynaryjną w roli Landowego Zwierzchnika Weterynaryjnego – Nadrzędna Władza Weterynaryjna w Landzie.

Odpowiedzialny za:

§  Nadzór, planowanie, wyznaczanie zadań, koordynowanie i wydawanie instrukcji, w zakresie wszystkich spraw weterynaryjnych w danym Landzie.

§  Jeżeli nie istnieją przepisy Federalne lub są w danym zakresie niewyczerpujące, nadrzędna władza weterynaryjna ustala wytyczne prawne i administracyjne, konieczne do wykonywania zadań przez służbę weterynaryjną.

§  Zapewniają udział lekarzy weterynarii w działaniach na poziomie Landów, jak również w działaniach innych urzędów i przemysłu, zgodnie z wymogami, oraz nadzorują Oficjalne Stowarzyszenie Weterynaryjne i Fundusz na rzecz Chorób Zwierząt.

§  Istnieje 16 tego typu stanowisk w Niemczech.

 

2.      Komisarza Regionalnego lub innego urzędnika o tym samym zakresie kompetencji na średnim poziomie administracji, spełniającego rolę Pośredniego Urzędnika Administracji (nie we wszystkich Landach).

Odpowiedzialny za:

§  Nadzór i wydawanie poleceń

§  Koordynowanie, wydawanie zaleceń i instrukcji na poziomie dystryktu

§  Zapewniają współpracę ze wszystkimi agencjami zaangażowanymi na średnim poziomie administracyjnym.

§  Istnieją 32 dystrykty administracyjne w Niemczech

 

3.      Biuro Weterynaryjne na poziomie Dystryktu lub Miasta – najbardziej podstawowy poziom w administracji weterynaryjnej w Landzie.

Odpowiedzialny za:

Planowanie, organizację, administrowanie, koordynowanie zadań służb weterynaryjnych i wdrażanie działań, w porozumieniu ze służbami zdrowia publicznego i innymi organizacjami rolniczymi.

Istnieje 436 jednostek podstawowych służb weterynaryjnych w dystryktach i miastach w Niemczech.

 

Istnieją również Państwowe Weterynaryjne Centra Dochodzeniowe, w liczbie 36 w Niemczech, jak również Centra Nadzoru nad Produkcją Mięsa i Posterunki Kontroli Granicznej.

W Dolnej Saksonii, Nadrenii Północnej – Westfalii, Schlezwigu – Holstein i Bawarii istnieją również Instytuty Rolnicze wykonujące badania laboratoryjnej i wykonujące usługi z zakresu zdrowia zwierząt – badania i działania z zakresu postępowania ze zwierzętami (w Bawarii jest to organizacja zarejestrowana jako Bawarska Służba ds. Zdrowia Zwierząt).

 

AUSTRIA

ü  Centralna Administracja Weterynaryjna, będąca strukturą podległą Ministerstwu Zdrowia, Rodziny i Młodzieży.

ü  3 departamenty, zarządzane przez Głównego Lekarza Weterynarii.

ü  9 regionalnych oddziałów administracyjnych w poszczególnych krajach związkowych (odpowiedniki wojewódzkich inspektoratów). W ich ramach 1 departament, zarządzany przez odpowiednik Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii (Provincial Veterinary Officer, PVO – Lekarz Kraju Związkowego).

ü  99 lokalnych oddziałów administracyjnych (odpowiedniki powiatowych inspektoratów) zarządzane przez District Veterinary Officer, DVO – „Powiatowy” Lekarz Weterynarii. Organ wykonawczy, podlegający oddziałowi regionalnemu.

AKTUALNOŚCI

Sprawdź najnowsze informacje